L’Âge d’Airain, petit modèle, 2ème reduction [Tunç Çağı, küçük model, ikinci redüksiyon]

Rodin heykeli 1875 yılında İtalya seyahatinden dönüşünün ardından Belçika’da yonttu. Rodin Rönesans ustalarından, özellikle de Michelangelo’nun çalışmalarından oldukça etkilenmiştir. Heykelin duruşu, İtalyan sanatçı Michelangelo’nun Louvre Müzesi’ndeki Dying Gaul eserini anımsatmaktadır. Heykelin belirli bir ‘tema’ çerçevesinde yontulmamış olması heykeltraşın eski çağ büyük İtalyan ustalarının kullandığı temayı, yani “güzelliğin incelenmesi, analiz edilmesi ve tasvir edilmesi” (bu eserde erkek güzelliği seçilmiştir) temasını kullanmak isteyişinden kaynaklanmaktadır. Rodin 1877’de heykeli ilk kez sergilediğinde, eserin modellemesinin kalitesi o kadar dikkat çekicidir ki, heykeltraş doğrudan yaşayan birisinin vücudunun kalıbını çıkarıp bu kalıba bronz dökmüş olmakla suçlanır. Gerçekten de Rodin kendini savunmak adına, modeli olarak yanında yer alan Auguste Neyt isimli Belçikalı bir askerin yardımına başvurmak mecburiyetinde kalır.

Bu skandala rağmen, eserinin reddedilmesi Rodin’e iki önemli kazanım sağlar. İlk olarak, heykelin böylesine tartışmalı bir biçimde gündeme gelmesi sanatçının ününe ün katar. İkinci olaraksa, yaşanan bu tatsızlık bir anlamda sanatçının kariyerinin sonrasına da yön verir: yaşadığı sürece bir daha gerçek insan boyutlarında heykel yapmayan Rodin, sonraki işlerinin karakteristik bir özelliği haline gelecek şekilde, ya gerçek boyutlarından daha büyük, ya da daha küçük eserler tasarlamaya başlar.